Jak powstała KWC?

Jak powstała KWC?

JAK POWSTAŁA KRUCJATA WYZWOLENIA CZŁOWIEKA

Krucjata Wyzwolenia Człowieka (w skrócie KWC) to ruch katolicki, ewangelizacyjny założony przez przez Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Została powołana przez ks. Franciszka Blachnickiego jako bardzo ważna diakonia Ruchu Światło-Życie w odpowiedzi na apel Ojca Świętego Jana Pawła II skierowany do Polaków u progu pontyfikatu:

„Proszę abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca ludzkości, narodów chrześcijańskich, Chrystusowego Kościoła”.

Natomiast uroczyście została ogłoszona w obecności Ojca Świętego i przez Niego pobłogosławiona podczas Jego Pierwszej Pielgrzymki do Polski 8 czerwca 1979 r. w Nowym Targu. Krucjata Wyzwolenia Człowieka powstała w Ruchu Światło-Zycie jako pierwsza diakonia pod nazwą Diakonia Krucjaty Wyzwolenia człowieka .

Jej pierwowzorem była Krucjata Wstrzemięźliwości założona przez ks. Blachnickiego w roku 1957 i pobłogosławiona przez kard. Stefana Wyszyńskiego a zlikwidowana w 1960 r. przez Służbę Bezpieczeństwa.

Bezpośrednią inspiracją powołania do zycia Krucjaty Wstrzemięźliwości przez ks, Blachnickiego, było złożenie Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego 8 września 1957, w uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, w Piekarach Śląskich. Jej działalność była tak wielka, ze władze komunistyczne zaczęły się obawiać mocnej i rozszerzającej się działalności. Dlatego postanowiły ją zlikwidować. Nastąpiły liczne i męczące przesłuchania ks. Blachnickiego i jego współpracowników. Po jednym z nich kapłan został aresztowany a potem uwieziony. Po zwolnieniu z więzienia - udał się na studia na Katolicki Uniwersytet Lubelski. Ks. Blachnicki mimo okrutnego prześladowania nie poddał się. Tę cudowną i owocną działalność dla ocalenia naszej Ojczyny podjął i realizował i dalej realizuje w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka

Krucjata jest Maryjnym ruchem abstynenckim zmierzającym przez walkę z pijaństwem, rozwiązłością i innymi nałogami do odnowy człowieka i całego społeczeństwa w duchu idei św. Maksymiliana Kolbego i programu Ślubów Jasnogórskich. Była i jest także odpowiedzią na prośbę Matki Bożej Fatimskiej o modlitwę i ofiarę abstynencji dla ratowania grzeszników..

Do Krucjaty, gromadzącej ludzi dobrej woli, włączają się wszyscy członkowie Ruchu Światło-Życie, którzy po przeżyciu pewnego etapu formacji podstawowej, jako pierwsi wstępują w jej szeregi. We współpracy z różnymi środowiskami, także Ruchu Światło-Życie, formują Diakonię Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, aby przygotowywać ludzi chętnych i gotowych do tego rodzaju apostolstwa i ewangelizacj.

CZYM JEST ABSTYNENCJA

Abstynencja w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka jest przede wszystkim aktem ekspiacji, wynagrodzenia za grzechy pijaństwa. z motywu miłości Boga i bliźniego. Krucjata propaguje dobrowolną abstynencję z motywów nadprzyrodzonych i społecznych, głównie dlatego, że uważa ja za skuteczny środek do osiągnięcia celu, jakim jest zwalczanie społecznej klęski alkoholizmu.

Program Krucjaty Wyzwolenia Człowieka został sformułowany przez ks. Franciszka Blachnickiego w 1979 r. w 12-punktowym "Abstynenckim Credo KWC". Krucjata, zwana jest też Dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła

DLACZEGO "KRUCJATA"?

Krucjata Wyzwolenia Człowieka realizuje swój cel poprzez stworzenie „kolumny ratunkowej” ludzi dobrej woli, którzy mają podjąć walkę o tę „ziemię świętą”, jaką jest każdy człowiek odkupiony przez Chrystusa. Słowo „krucjata” wskazuje na Krzyż jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem. Krzyż, jako symbol dobrowolnej ofiary podjętej z miłości, jest jedyną drogą do skutecznego wyzwalania innych i siebie przede wszystkim z najgorszego zniewolenia tj lęku

Dopiero życie dużej części społeczeństwa wolnego od lęku, zakłamania i ulegania złym obyczajom, może zaowocować skuteczną przemianą stylu życia całego narodu i chrześcijańskim poczuciem odpowiedzialności za życie rodzinne i zaangażowanie społeczne.

METODY DZIAŁANIA KWC

Najważniejsze są trzy metody działania:

1. ewangelizacja, który wyzwala człowieka;
2. modlitwa indywidualna i wspólnotowa
3. oraz post - całkowita abstynencja od alkoholu.

Modlitwa często jest jedynym środkiem pomocy, kiedy po ludzku nic nie da się zrobić.

Modlitwa i post stanowią serce programu działania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Są także inne metody działania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka:

1. organizowanie pielgrzymek i procesji dla tych co złożyli deklaracje, dla ludzi zniewolonych i chetnych
2. organizowanie prelekcji i nabożeństwa dla uczestników różnych rekolekcji i oaz wakacyjnych
3. organizowanie uroczystości religijnych i towarzyskich bez alkoholu (np. wesela, sylwester, bale),
4. pracę w gminnych komisjach rozwiązywania problemów alkoholowych, pomoc osobom uzależnionym,
5. organizowanie rekolekcji wyzwolenia i nabożeństw dla tych co złożyli deklaracje, dla ludzi zniewolonych i chetnych
6. prowadzić działalność edukacyjną i profilaktyczną wśród dzieci i młodzieży, ( grupywsparcia, świetlice środowiskowe…),
7. organizowanie Oaz Rekolekcyjnych Diakonii Wyzwolenia
8. prowadzenie systematycznej pracy formacyjnej w grupach parafiach i grupach wsparcia

Warto wiedzieć ze w Katowicach istnieje Ośrodek Profilaktyczno-Szkoleniowy im. Ks. Franciszka Blachnickiego prowadzony przez Fundację Światło-Życie, w którym odbywają się sesje, kursy lub rekolekcje w zakresie szerokiej profilaktyki, szkolenia, pomagania, kursy dla prowadzących programy profilaktyczne, kursy dla pedagogów. Organizują także liczne zabawy i wesela bezalkoholowe oraz kursy dla wodzirejów takich zabaw.

ZNAKI KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA

HERB – Herb ma kształt tarczy, na której wyrysowany jest krzyż. znak najgłębszej tajemnicy wolności. Nawiązuje do

herbu papieskiego Jana Pawła II. Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest bowiem odpowiedzią na apel Ojca Świętego, skierowany do Polaków: „o przeciwstawieniu się wszystkiemu , co uwłacza ludzkiej godności.”

Przesłanie Krucjaty wyraża jej herb. Zawołaniem są słowa „Nie lękajcie się!” często wypowiadane przez Chrystusa, a także często przywoływane przez Jana Pawła II. Przypominają one członkom Krucjaty, że głównym ich zadaniem jest wyzwalanie ludzi od lęku, który czyni człowieka niewolnikiem. Te bardzo ważne słowa wyzwalające wpisane „nie lękajcie się!” sa w górnej części tarczy.

LITERA „M” – Pod krzyżem umieszczona jest z prawej strony, oznaczająca Maryję (jak w herbie papieskim) symbolizuje stojącą pod Krzyżem Maryję wzór naszego oddania się Chrystusowi i zjednoczenia z Nim.

LITERA „m” umieszczona z lewej strony herbu. Po drugiej stronie krzyża to „my”, którzy stajemy na zawołanie Papieża, aby wraz z Nim zjednoczyć się z Maryją (Totus Tuus) w oddaniu się Chrystusowi. Dlatego Krucjata Wyzwolenia Człowieka nazywana jest także Dziełem Niepokalanej Matki Kościoła.

Kościół – wotum. Wybudowanie tego kościoła jako wyrazu wdzięczności za wyzwolenie narodu od klęski alkoholizmu

ślubowali Maryi członkowie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka już w dniach proklamowania Krucjaty.

Kamień węgielny pod jego budowę został wzięty od grobu św. Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Krucjaty.

Wybudowanie tego kościoła ku czci Niepokalanej Jutrzenki Wolności związane jest z aktem proklamacji KWC. Jan Paweł II poświęcił 8 VI 1979 r. w Nowym Targu kamień węgielny pod budowę kościoła, który miał zostać wybudowany (z ofiar powstałych z wyrzeczenia się alkoholu) jako wotum za ocalenie narodu od klęski alkoholizmu. Jest to dar wdzięczności Niepokalanej za uratowanie narodu polskiego od klęski alkoholizmu. Kamień węgielny pod jego budowę został wzięty od grobu św. Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Krucjaty.

Poświęcenia i konsekracji świątyni pw. Matki Kościoła Niepokalanej Jutrzenki Wolności dokonał ks. Arcybiskup Metropolita Górnośląski Damian Zimoń w dniu 25.09.2001 r. Przy kościele – wotum mieści się Ośrodek Profilaktyczno- Szkoleniowy im. ks. Franciszka Blachnickiego, poświęcony 21 IX 1997 r.

KRZYŻ KRUCJATY

Krzyż Krucjaty Wyzwolenia Człowieka jest ikoną inspirowaną ikoną krzyża z kościoła św. Damiana pod Asyżem zwany również krzyżem św. Franciszka. Jest wielce prawdopodobne, że krzyż w kościele św. Damiana zastępował w pewnym

stopniu Najświętszy Sakrament, gdyż w ówczesnym czasie w małych kościołach i kaplicach nie prze- chowywało się Sanctissimum. Stanowił centralny element wyposażenia kościoła. Podczas wpatrywania się w krzyż Franciszek ujrzał poruszające się wargi Jezusa i usłyszał słowa: „Franciszku idź i odbuduj mój dom, który jak widzisz popada w ruinę”.

Początkowo św. Franciszek skoncentrował się na odbudowie kościółka San Damiano i okolicznych kapliczek. Później zrozumiał polecenie odrodzenia życia w ludzie Bożym. Poprzez wieki, krzyż symbolizował franciszkanom misję odnowy Kościoła. Podobne zadanie postawił Krucjacie Wyzwolenia Człowieka Założyciel – Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Zastosowana w ikonie symbolika może odnosić się do wielu podobnych ikon czy wizerunków Chrystusa ukrzyżowanego pochodzących z XII i XIII wieku. Tę swoją odmienność i wielkie znaczenie zawdzięcza ikona krzyża KWC w głównej mierze Słudze Bożemu ks. Franciszkowi Blachnickiemu

Ogólna symbolika ikony

Znawcy ikonografii uczą, że ikon się nie maluje, a pisze. Pisze sercem. Twórcy ikon w czasie tworzenia tych specyficznych dzieł podejmują post i szczególnie gorącą modlitwę. Stąd ikona jest nie tylko artystycznym wyrazem prawdy, ale mistycznym przeżyciem. Ikona jest przeniesieniem teologii na obraz. Skoro mówimy, że ikony są pisane, to należy nauczyć się podstaw języka, w jakim są tworzone, aby umieć właściwie je odczytać. Jednym z ważniejszych elementów języka ikonograficznego jest kolor. Na przykład kolor szat określa cechy postaci lub charakter, w jakim dana postać występuje na ikonie. Przyjmuje się na przykład, że kolor złoty oznacza bóstwo, bądź udział w przebóstwieniu. (np. szaty Jezusa, aureole świętych, ornamenty na szatach Maryi itp.) Kolor czerwony oznacza śmierć męczeńską lub miłość.

Krzyż Krucjaty został poświęcony w Krościenku na Kopiej Górce 9 listopada 2001 r. przez moderatora generalnego ks. Romana Litwińczuka. Potem został zaniesiony na grób Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.

PATRONOWIE KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA

Pierwszą i najważniejszą Patronką Krucjaty Wyzwolenia Człowieka jest Niepokalana Matka Kościoła. W Maryi Niepokalanej członkowie Krucjaty widzą wzór osoby ludzkiej w pełni wolnej, bo całkowicie przez bezinteresowną miłość oddanej Chrystusowi i dziełu zbawienia ludzi. Złączenie się z Maryją w tej postawie stanowi najgłębszą tajemnicę żywotności i owocności KWC.

Drugim patronem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka jest św. Stanisław, biskup i męczennik, patron ładu moralnego w Polsce. Święty Stanisław jest dla członków Krucjaty wzorem odwagi w dawaniu świadectwa najwyższym wartościom i wprowadzaniu Bożego Ładu Moralnego w naszej ojczyźnie, w środowisku w którym żyjemy i pracujemy i w swojej rodzinie

Trzecim patronem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka jest święty Maksymiliana Kolbe, który uczy oddania Niepokalanej i jest wspaniałym przykładem oddania życia za braci. Uczy aby się nie lękać, nawet największej ofiary dla ratowania zniewolonych, by nie lękać się nikogo i niczego.

Na koniec dwa cytaty ks. Blachnickiego:

"Oaza jest ruchem abstynenckim. Jest czynem miłości Boga i bliźniego.(...). Jaki jest stosunek pomiędzy Ruchem Światło – Życie a Krucjatą Wyzwolenia Człowieka? Każdy członek Ruchu Światło – Życie powinien również należeć do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Natomiast nie każdy członek Krucjaty Wyzwolenia Człowieka musi należeć do Ruchu Światło – Życie. Ruch Światło – Życie dał inicjatywę, bo skupia ludzi o szczególnym poczuciu odpowiedzialności za zbawienie innych ludzi. My nie możemy zrzucić tego na innych, bo pierwsi czujemy się odpowiedzialni. Nie może być w Ruchu Światło – Życie podziału na abstynentów i nie-abstynentów, na palaczy i nie-palaczy, bo wtedy Ruch jest rozbity wewnętrznie, a zasadą jego istnienia jest podciąganie się wzwyż, ku sprawom doskonalszym" .

"Póki jesteś w Ruchu to abstynencja jest znakiem rozpoznawczym. Od 1979 roku znakiem bycia w Ruchu i sposobem miłowania jest udział w KWC….. Nie może być w Ruchu Światło-Życie podziału na abstynentów i nie-abstynentów, na palaczy i nie-palaczy, bo wtedy Ruch jest rozbity wewnętrznie, a zasadą jego istnienia jest podciąganie się wzwyż, ku sprawom doskonalszym. Tym bardziej, że wymaganie abstynencji od alkoholu i tytoniu w Ruchu Światło-Życie było wcześniej, nim powstała Krucjata, jakby niezależnie od tego (...) Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest więc czymś szerszym, ale zakotwiczona jest w Ruchu Światło-Życie. Członkowie Ruchu pierwsi powinni się włączać się do krucjaty. Jeżeli nawet wśród uczestników nie zawsze to było konsekwentnie realizowane, to bezwzględnie stawiamy to wymaganie animatorom Ruchu. Animator nie może nie czynić tego, czego wymaga od innych, bo to jest kardynalny błąd pedagogiczny, gdy wymaga się od wychowanka tego, czego się nie wymaga od siebie. Stąd wobec animatorów abstynencja jako wymóg jest postawiona całkiem jasno i zdecydowanie.Jest zasada, że członkowie Ruchu Światło-Życie nie piją, nie palą".

Ks. F. Blachnicki, Carlsberg, Seminarium KWC, 1986 (fragmenty).